Johannes Morken i VL:
På årskongressen til Frelsesarmeen har
major Jostein Nielsen (47) ein framskoten posisjon som tolk*. I salen sit bror
hans, Brynjar Meling (36), advokaten, og lurer på om han skal hengja uniforma
si i skåpet for godt.
Hadde brørne vilja, kunne dei reist som
komikarar på hotell ved Middelhavet. På årskongressen for 10-12 år sidan stilte
dei opp som komikarar, som restane av mannskoret «Lerken». «Lommelerken» tok
forsamlinga med storm.
— Eg spelte fiolin, noko eg ikkje gjer. Brynjar spelte
piano, noko han ikkje gjer. Vi fekk seriøse tilbod. Men vi var for opptekne,
seier Jostein.
Neste laurdag tek dei tonen tilbake. Niesa deira, Beathe Lunde,
skal gifta seg. Ho hadde planlagt at nokre vener skulle spela til brudedansen.
Men det gjekk i vasken. Jostein og Brynjar stiller opp. Beathe veit det ikkje.
Jostein har lånt Vikingarna-notar. På Toten skal «Leende gulbruna ögon» få
dansen til å gå.
Andre tonar.
Det er andre tonar som skal prega den
kongressen til Frelsesarmeen i helga. Men det er flust med humor og sjølvironi
på korpsleiarkontoret. Jostein Nielsen dreg fram Professoren som i
teikneseriestripa her om dagen definerte ein kongress som eit møte som
kompenserer mangel på innhald med mange deltakarar.
— Det må ha vore mynta på oss, humrar
majoren.
Advokaten som forsvarar den terrormistenkte mullaen, er ein av
deltakarane. Brynjar Meling har tidlegare sagt at han ikkje vart så imponert av
tv-bileta der mulla Krekar ropte «Allah» medan han heldt geværet heva. Meling
hadde trass alt eit par karismatiske forkynnarar i familien. Jostein Nielsen er
karismatikaren.
— Kva er likskapen mellom mulla Krekar og
major Jostein?
— Dei har båe ei sterk tru og brukar
sterke verkemiddel. Dei har teke følgjene av trua si. Men Jostein er pasifist,
svarar Brynjar.
Jostein vingla seg rett nok fram til pasifismen: Som ferdig
utdanna offiser, i Frelsesarmeen, kom Jostein til sesjon. Der nekta han
militæret. Men så vart han spurt om å vera presteassistent på Håkonsvern og sa
ja. I neste omgang tenkte han at når han fyrst var inne, var det det same kva
han gjorde, så han hamna på befalskurs. Men den dagen han fekk opplæring i
korleis han kunne bruka batongen utan å etterlata merke, fekk han nok. Han
dimitterte.
I dag leier Jostein Nielsen Templet korps
i Oslo.
Brynjar vedgår at han svært sjeldan høyrer
broren forkynna.
— Eg trivest ikkje i karismatiske
samanhengar. Eg høyrest sikkert ut som ein snobb også der. Eg er ikkje
luthersk. Eg burde kanskje heller bli katolikk.
— Du har åtvara mot å generalisera om
mulla Krekar ut frå einskilduttrykk, som tv-bilete. Kvifor held du deg til
einskildinntrykk av karismatikken til bror din?
— Det er vel for å sleppa å generalisera.
Dei møta eg har hatt med karismarikken, har hatt eit svært demagogisk preg,
talarane har gjeve uttrykk for ei form for monopol på kontakt med Gud.
— Den karismatikken eg står for, er
kontemplativ. Det ligg nærare deg enn du trur, svarar Jostein.
Men talsmannen
for mullaen er ikkje på gli.
Spørsmålet er så om majoren kunne forsvart mulla
Krekar.
— Ja, svarar Jostein.
— Når han fyrst fekk opphaldsløyve, må han
ha det same vernet som meg. Før Krekar-saka kom opp, diskuterte Brynjar og eg
forsvararrolla. Tidlegare tenkte eg at dersom ein advokat inst inne visste at
ein klient var skuldig, måtte det vera vanskeleg å forsvara vedkomande. Men
Brynjar har overtydd meg om at ein forsvarar si rolle ikkje er å prova uskuld,
men å sjå til at aktoratet verkeleg har prov for skuld. Dette er svært enkelt
for meg.
Frelsesarmeen har mista ein god predikant i Brynjar, meiner Jostein.
Advokaten er aktiv i juniorarbeidet.
Uniforma brukte han sist for ein månad sidan. No vurderer Meling å hengja ho i
skåpet for godt. Av omsyn til armeen.
Faren deira, Hans Johnny Nielsen, er i
teneste i Kongsvinger. Ei eldre dame putta pengar i bøssa hans, men la til:
«Men du burde kvitta dykk med denne advokaten.»
«Det var leit,» svara Nielsen.
«Eg likar han.»
Kvinna ville vita kvifor.
«Fordi han er son min.»
Jostein trur
ikkje Frelsesarmeen opplever broren som eit problem sjølv om det hender at
ein og annan gjevar bed om å verta stroken av listene i protest.
Meling har
opplevd at klientar har «brukt Frelsesarme-greiene» som prov for at dei
snakkar sant sidan ein frå Frelsesarmeen ikkje kan lyga.
— Av og til har eg
kjent meg som eit gissel, seier advokaten.
Jostein meiner bror Brynjar er meir
glad i Frelsesarmeen enn han sjølv.
— For meg er Frelsesarmeen ein reiskap der
eg kan tena Gud. Medan eg var rektor på Sagavoll, var det an person som aldri
gav seg på at eg måtte tilbake som offiser, det var Brynjar.
— Det var, svarar
Brynjar, meir av omsyn til Frelsesarmeen enn til
Jostein.
— Eg er tradisjonalist. Armeen treng oppegåande folk. Jostein har eit
godt hovud.
Advokaten.
Den dagen Annie Bergliot Olsvik i Haugesund vart drepen,
stod ikkje telefonen stille hos advokat Meling. Olsvik var aktiv i
Frelsesarmeen, og journalistar ville ha kontaktar. Meling såg det som ei
oppgåve å hjelpa Frelsesarmeen fram.
Broren meiner at sidan drapet ikkje hadde
noko med bakgrunnen hennar frå Frelsesarmeen å gjera, var dette også heilt
uvedkomande i media.
Advokaten er usamd, han forstår jakta på vinklingar.
—
Bakgrunnen hennar understreka det uskuldige, seier han.
Hadde han blitt spurt,
hadde Meling også teke forsvararjobben for dei to libyarane som er arresterte.
Han hadde jamvel sagt ja til å forsvara likskjendarane i Skien.
— Då hadde vel
aksjane mine i kristenfolket stige endå meir, seier han ironisk. Medan vi
intervjuar brørne, er det einkvan som bryt seg inn i bilen til advokaten utanfor
Templet, midt på lyse dagen.
— Slikt skal forsvarast, konstaterer Meling ved
synet av bilen. Det er enno ikkje klart om han tek jobben.
Jostein vedgå at han ved stortingsval
røystar SV. Brynjar er konservativ og heldt seg til Høgre, heilt til 14. september
i fjor. I protest mot at «Erna Solberg og Carl I. Hagen hadde kjøpt dei same
brillene» i Krekar-saka, vurderer den verdikonservative å røysta RV.
Slimål.
Brynjar
Meling har omtalt seg som ein ryggeslaus slimål i trusspørsmål.
— Då har vi
tittelen på intervjuet, Meling: «Ein offiser og ein slimål»...
— Det er i
orden. Mora mi ville ikkje likt det. Men eg har trass alt gjeve ho fire vakre
barnebarn, så ho får vera nøgd, svarar advokaten og skifter spor:
— Eg har
alltid verdsett menneske som har ei sterk overtyding. Eg har spurt meg kor
mykje det er råd å ta bort får Bibelen før det gjer noko med trua.
Jomfrufødselen? At Jesus gjekk på vatnet? Oppstoda? Svaret er: Eg veit ikkje.
Kva ville det gjort med trua di, Jostein, om det kom ein professor og sa at det
var lagt fram ugjendrivelege prov for at Jesus aldri stod opp.
— Det er, svarar
Jostein, eit ikkje-spørsmål. Det er umogeleg for meg å tru at det kan koma
ugjendrivelege prov. Jomfrufødselen er viktig nok, men tyder langt mindre enn
oppstoda.
-------------------------------------
* Jeg tolket Israel Gaither:
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar